Ontstaan van het Monument e.v.

   ARTIKELEN EN FOTO'S

                                                                                           Archieffoto.

    Bovenstaande foto vonden wij in ons archief en laten wij hierbij zien. In het midden staan drie van de vier oud oprichters van onze Vereniging t.w.                     

    Met fototoestel wijlen de heer A. Regeling uit Hoogeveen, eerste Penningmeester,  met wit overhemd: Wijlen De heer H. Makkinga (Dieks) uit Ommen, eerste

    secretaris, daarnaast Wijlen de heer A. Schuurman uit Ruinerwold, Bestuurslid, met hoed, en tenslotte wijlen de heer Seinen uit De Krim, latere Voorzitter.  

    De eerste Voorzitter, wijlen ds. H. van Lunzen uit Odoorn ontbreekt. De overige personen op deze foto zijn ons onbekend.


                                         Het onstaan van het monument In fotografische vorm:

Artikel op "Ifthenisnow"

Dit artikel is gepubliceerd op: www.ifthenisnow.nl

Fransje School– donderdag 3 november 2011

Drentse gebieden kwamen steeds meer onder het bewind van de Utrechtse bisschop te staan. Met name de heren van Coevorden verzetten zich daartegen. In 1227 kwam het tot een gewapend treffen tussen Drentse boeren en de ridders van bisschop Otto van Lippe.

De opstandige Drenten, onder leiding van Rudolf II van Coevorden lokten de bisschoppelijke troepen naar een moerassig gebied. Toen het leger van de bisschop zich in beweging zette om de Drenten aan te vallen, duurde het niet lang voordat de eerste ruiters in het moeras wegzakten. De achterhoede bleef oprukken, dus er was geen weg terug. De ruiters achterin dreven hun voorgangers als het ware het moeras in.

Op dat moment kwam Rudolf met zijn manschappen – weinig meer dan een stel lichtbewapende bandieten en boeren uit de streek – te voorschijn en stortte zich op het door paniek uit elkaar geslagen leger van de bisschop. Binnen een dag was van het goedbewapende bisschoppelijk leger weinig meer over. Ook bisschop Otto ontkwam niet aan de Drenten: hij werd gescalpeerd en uiteindelijk gedood. De slag vormde een groot succes voor Rudolf, maar de overwinning bleek tijdelijk te zijn. Het volgende jaar al viel de nieuwe bisschop Drenthe binnen. Hij maakte met geweld een einde aan de opstand en onderwierp de Drenten aan zijn gezag.

Bronnen

Wikipedia NL; ‘Slag bij Ane’;http://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Ane

De Vereniging Herdenking Slag bij Ane; ‘Geschiedenis Slag bij Ane’;http://www.slagbijane.nl/site/index.php?option=com_content&view=article&…

J.P. Geertsema, Gemeente Coevorden; ‘Beschrijving Slag bij Ane’;http://www.coevorden.nl/over-de-gemeente/geschiedenis/coevorden/jaartall…

‘Geslacht als vee’. In: De canon van Drenthe. 50 ijkpunten uit het rijke verleden van Drenthe, p. 21.

                                                            Museum te Gramsbergen:


Expositie rondom Slag bij Ane in Museum Gramsbergen

Een expositie rondom de Slag bij Ane kunt u bekijken in het museum in Gramsbergen.


Uit onderzoek is gebleken dat deze slag van grotere betekenis is dan menigeen denkt. Het museumbestuur wil daarom deze expositie de komende jaren graag verder uitbreiden. Een eerste aanzet hiertoe werd vorig jaar gezet. Door amateur-archeoloog Jan Godeke werd een prachtige collectie dertiende eeuwse munten gevonden in een Gramsberger akker, nabij De Vecht. Deze collectie is door de heer Godeke in bruikleen gegeven aan het museum.

Woensdagavond 28 juli 2010 heeft de tweede uitbreiding van de expositie plaatsgevonden. De avond begon met een interessante inleiding over de Slag bij Ane door de heer Paul Rademaker, amateur historicus, uit Hasselt.

Hij ging o.a. in op de (inter)nationale betekenis van de Slag bij Ane. Na deze inleiding werd door wethouder De Vent de tweede uitbreiding van de expositie Slag bij Ane onthuld.

                                        

                                           BISSCHOP  OTTO II

    

 Bron afbeelding: Drentsche Volksalmanak  

 1837. Drents Archief, Assen


Otto van Lippe was bisschop van Utrecht van 1216 tot 1227. Hij was de zoon van graaf Bernhard II van Lippe (1167-1224) en Heilwig van Ahr. Hij dankte zijn ambt aan de graven van Holland en Gelre. Die bemoeiden zich danig met de bisschopskeuze. Immers, de graafschappen Holland en Gelre werden ‘gescheiden’ door het machtsgebied van de bisschop: het Sticht en Oversticht.

In die tijd hanteerden geestelijken gerust het zwaard. Zo deed Otto mee aan de vijfde kruistocht. Hij kreeg het uiteindelijk wel aan de stok met die Hollanders en Gelderlanders, maar hij had het zwaarder te verduren in Friesland en Drenthe. De boeren aldaar wensten zich aan niemand te onderwerpen, dus ook niet aan het bisschoppelijk gezag. Otto’s voorgangers hadden daarom kastelen laten bouwen in Vollenhove en Coevoorden. Het mocht allemaal niet baten. Otto verloor zijn scalp in een moeras nabij Ane, 1227. Vrijwel zijn hele ridderleger werd afgeslacht.

www.xwashier.nl/plaats/ane

RIDDERSPOOR


Ridderspoor was hier Object Natuurlijke omstandigheden bepaalden uitkomst veldslag. De Drentse boeren benutten optimaal de terrein – en weersgesteldheid en waren daardoor succesvol. Het landschap als wapen, iets wat we ook zien bij de Hollandse Waterlinie.


Drenthe was in de dertiende eeuw niet erg toegankelijk, de omvangrijke hoogveengebieden waren natuurlijke barrières. Vooral als het nat en koud was, maar ook tijdens zomerse droogte en warmte was een veldtocht door de stinkende en dampende moerassen moeizaam en gevaarlijk. In hun zware harnassen en onder vuur van boogschutters, zonken de Stichtse ridders ‘weg in de stille wateren des doods’. Degenen die vluchtten of vastliepen in de drassige en zompige grond, werden genadeloos afgemaakt door Drentse boeren.

De Stichtse militaire strategie leidde tot grote rampen. Jaar in jaar uit stuurde de bisschop zijn legers het desolate land in, zonder coördinatie of een doorwrocht plan. De troepen waren overgeleverd aan de genade van de rebellen en aan het weer. Een simpele regenbui leidde al tot wanhoop en uiteindelijk tot oorlogsmoeheid. De Utrechters en Friezen hielden het in 1232 In Drenthe voor gezien.

Later zijn nabij Ane hoefijzers, sporen en gebroken wapenen gevonden. Een gevonden Ridderspoor (afbeelding) is te zien in

het Museum te Gramsbergen.

                                                                                                                                                                                                                                           In zekere zin is de slag bij Ane vergelijkbaar met de Guldensporenslag.In 1302 ondervond een Frans ridderleger eveneens de gevolgen 

  van  hun zware uitrusting op het slagveld en werd door Vlaamse boeren in de pan gehakt. Beide slagen hadden ook gevolgen voor de sociale rangorde, bv. de 

  emancipatie van de boerenbevolking.

Tinnen Figuren Museum in OMMEN.

SLAG BIJ ANE WAS HIER!

                                                                 Gebeurtenis

 Nabij het dorpje Ane werd in de middeleeuwen een groot ridderleger in de pan gehakt. Het is          

 28 juli 1227. De bisschop van Utrecht trekt ten strijde tegen de burggraaf van Coevorden, een

 opstandige leenman. De burggraaf krijgt steun van Drentse boeren. Ongeoefend en lichtbewapend

 maken zij in het open veld tegen de zwaarbewapende ridders geen schijn van kans. De Drenten lokken

 het leger daarom naar het moeras tussen Ane en Coevorden, waar de paarden en de ridders met de

 zware harnassen wegzakken. De Drenten vallen aan met pijlen, speren, messen en knotsen en vele

 edelen sneuvelen.

 Ook de bisschop van Utrecht vindt de dood. Zijn opvolger bezorgt de opstandige burggraaf drie jaar

 later alsnog een gruwelijke dood. Een maquette van de "Slag bij Ane" is te vinden door een bezoek te

 brengen aan het Tinnen Figurenmuseum te Ommen. (https://www.tinnenfigurenmuseum.nl)



NA DE SLAG:

 De opvolger van Otto II,Wilbrand van Oldenburg, heroverde Drenthe vervolgens op 14 oktober 1228. Op 30 augustus 1229 wist  

 Rudolf  Coevorden echter weer in te nemen[3].

 In 1230 zag Rudolf echter in dat hij op den duur tegen de bisschop geen stand zou houden. Hij besloot zich te 

 onderwerpen. De bisschop ging hierop in en vroeg Rudolf hem te ontmoeten in het kasteel vanHardenberg. Rudolf 

 begaf zich samen met zijn vriend Hendrik van Gravesdorp (uit Grasdorf[4] in Bentheim) naar Hardenberg. In plaats van 

 naar zijn rang en stand te worden ontvangen werd hij gevangengenomen, gemarteld en uiteindelijk vermoord op        

 25 juli 1230.

 Vervolgens riep Wilbrand de Friezen op om samen met hem tegen de opstandige Drenten te vechten en dit leidde tot 

 de Fries-Drentse oorlogin 1231-1232. Nadat het de Friezen was mislukt, lukte het Wilbrand alsnog zijn doel te bereiken

 en versloeg hij de Drenten een jaar later bij Peize. Naar aanleiding van de slag bij Ane ommuurde hij de burcht in

 Hardenberg. Uit erkentelijkheid voor de hulp bij de bouw werd Zwolle stadsrechten verleend.

 Deze veldslag en de gevolgde tactiek heeft veel overeenkomsten met de Guldensporenslag in de Graafschap Vlaanderen.

                                          Fotogalerij

Foto's  2023


                                                                            Foto's  2022

Foto's 2019

                Foto's 2018

                                                                                        Foto's 2017

Foto's  2016

Foto's 2015

Foto's 2014

                                             Foto's 2013

Foto's 2012

                                       Foto's  2010

Foto's 2009

                                       Foto's 2008

                                  Foto's  2007